શિયાળાની એ સોનેરી સવાર!
કવિ કલાપીએ સવારનું પૂરેપૂરું વર્ણન તો ઉપરની પંક્તિઓમાં જ કરી દીધું છે. પૂર્વમાં સુર્ય ઉગી રહ્યો છે, ભૂરું આકાશ છે એકેય વાદળી નથી. ઠંડો ઠંડો ઉત્સાહને જગાવતો પવન વાય રહ્યો છે એજ ઉત્સાહમાં પોપટ ઉડાઉડ કરી મીઠા ગીત ગાય રહ્યા છે. એજ સમયે શેરડીનાં ખેતરમાં લાલ લાલ ગાલવાળા ખેડૂતનાં નાના ભૂલકાઓ રમી રહ્યા છે, સુરજ તેના પર જાણે હાથ ફેરવે છે. વૃદ્ધ માતા અને ખેડૂત સગડી તાપી રહ્યા છે. એકદમ પરફેક્ટ વર્ણન. જેને એ શિયાળાની સવાર જોઈ છે એને જ આનો ભાવ સમજાય, બાકી ૯-૧૦ વાગે શહેરની વચ્ચો વચ્ચ ઊઠવાવાળાને આ નેચરલ આનદની ક્યાંથી ખબર હોય!ઉગે છે સુરખી ભરી રવિ મૃદુ હેમંત નો પૂર્વ માં ;
ભૂરું છે,,નભ સ્વચ્છ સ્વચ્છ , દીસતી એકે નથી વાદળી :
ઠંડો હિમભર્યો વહે અનીલ શો ઉત્સાહ ને પ્રેરતો ;
જે ઉત્સાહ ભરી દીસે શુક ઉડી,,ગાતા મીઠા ગીતડાં ;મધુર સમયે તેવે ખેતરે શેલડીના .
રમત કૃષિવલોના બાલ નાના કરે છે .
કમલવત ગણીને બાલ ના ગાલ રાતા ;
રવિ નિજ કર તેની ઉપરે ફેરવે છે .વૃદ્ધ માતા અને તાત : તાપે છે સગડી કરી ;
અહો કેવું સુખી જોડું વિધાતાએ નીર્મ્યુદીસે !!
 |
| Breakfast |
પછી સવારે ૮-૯ વાગે એટલે શેરીમાં કુમળા તડકે કોથળો પાથરી વિટામીન ડી લેવા બેસી જવાનું. ત્યાં બેઠા બેઠા હોમવર્ક કરીએ કા તો ચિત્રો દોરીએ. જો અદા (પાપા ના મોટાભાઈ ) શેરડી લાવ્યા હોઈ તો ત્યાં તડકે બેઠા બેઠા શેરડી ખાવાની. મને શિયાળામાં સૌથી વધુ ભાવતું ફ્રુટ (ફ્રુટ !!?) હોઈ તો એ છે ચણીયા બોર. હા લાલ લાલ ચણીયા બોર ખાવાની મજ્જા પડી જાય. એનો ખટમીઠો સ્વાદ જ એવો હોઈ કે ગમે તેટલા હોઈ તો પણ ખવાય જાય. આ ચણીયા બોર તો હું અને મારો કઝીન ભાઈ રોમિલ જ વગડામાં જઈ વીણી આવતા. અમારી સિક્રેટ બોરડીઓ રહેતી જેના બોર મીઠા હોય. એના વિશે અમે કોઇને નાં કહેતા.
પછી સવારની સ્કુલ થઇ ત્યારે પણ સ્કુલનાં ટાઈમ કરતા અડધા કલાક વહેલું પહોચી જવાનું . અને ગામનાં પાદરે, સ્કુલની બહાર મોટું તાપણું કરીએ. સવાર સવારમાં તાપીને ઠંડી ઉડાવતા ઉડાવતા ગપ્પા મારવાની એ મજા કૈક અલગ જ હતી.
" બધું લઇ લે પાછું મને મારી એ જીંદગી પાછી આપી દે "
હવે તો એ દિવસો આવવા લગભગ અશક્ય જ છે. સમય પણ બદલાય ગયો છે અને એ ગામડું પણ. પરતું અંદર સચવાયેલી એ યાદ હજુ એવીને એવી જ મીઠી લાગે છે .હું મારી જાતને ખુશનસીબ માનું છું કે મેં આ રાજાશાહી આનંદ માણ્યો છે.
-
ઇન્સ્તાગ્રામ પર આ સાલી જીંદગી ફોલો કરો 
ટિપ્પણીઓ નથી: